Met mijn eetstoornis op vakantie: Kan ik dan genieten?
Vakantie. Voor de één is het de ultieme vrijheid, voor de ander juist een bron van spanning. Als je leeft met een eetstoornis, kan het vooruitzicht van op vakantie gaan behoorlijk dubbel voelen. Je verlangt naar ontspanning, maar je bent ook bang om de controle te verliezen. Onbekend eten, andere ritmes, sociale druk… Het kan je uit balans brengen. Toch kan een vakantie – hoe spannend ook – juist een bijzondere kans zijn om jezelf op een andere manier te ontmoeten. Onderstaande tips kunnen je hier alvast wat mee helpen.
Voorbereiding is de sleutel tot zelfzorg
Een goede voorbereiding is niet alleen praktisch, het is ook een vorm van zelfliefde. Vraag jezelf af:
- Wat zijn mijn triggers op vakantie?
- Wat kan mij helpen om me veilig te voelen?
- Hoe kan ik realistische verwachtingen stellen?
Misschien betekent dat het meenemen van vertrouwde snacks, een dagboek, een meditatie-app, of een kort gesprek met je psycholoog/coach vooraf. Het is géén teken van zwakte om te plannen – het is juist een manier om goed voor jezelf te zorgen.
Denk ook na over hoe je omgaat met onverwachte situaties. Wat doe je als een eetmoment anders loopt dan gedacht? Wie kun je bellen, whatsappen of aanspreken als je het moeilijk hebt? Door hierover na te denken voordat je vertrekt, geef je jezelf rust voor onderweg.
Jij mag de bestemming kiezen – niet je eetstoornis
Laat je eetstoornis niet bepalen waar je heen gaat of wat je moet doen. Kies een bestemming waar jij je fijn bij voelt. Misschien is dat een kleinschalige bed & breakfast in een rustige streek, of juist een vertrouwd vakantiepark. Er is geen ‘juiste’ manier om vakantie te vieren.
Durf ook grenzen te stellen. Je hoeft niet mee naar elke excursie, en je mag een rustdag nemen zonder je daar schuldig over te voelen. Een vakantie draait niet om presteren of bewijzen dat je “normaal” kunt meedoen. Het draait om ruimte maken – voor jezelf, voor herstel, en voor het leven dat je wil leiden.
Eten als onderdeel van de ervaring, niet als strijd
Voor mensen zonder eetstoornis is vakantie-eten vaak iets waarnaar uitgekeken wordt. Voor jou voelt dat misschien anders. Onvoorspelbaar, ongemakkelijk, spannend. Probeer mild te zijn voor jezelf: je bent niet zwak omdat je hiermee worstelt. Je bent moedig omdat je deze strijd aangaat.
Wat kan helpen:
- Plan eetmomenten in, zeker op reisdagen.
- Neem voldoende ‘veilige’ opties mee voor noodgevallen.
- Spreek met reisgenoten af hoe zij je kunnen ondersteunen.
- Gun jezelf de ruimte om een keuze te maken zonder oordeel: soms is een ijsje een overwinning, soms is ‘nee’ zeggen dat ook.
Zie eten niet als een test, maar als een kans om in verbinding te blijven met jezelf.
Beweging: niet als compensatie, maar als beleving
Als beweging een rol speelt in je eetstoornis, kan vakantie een lastig evenwicht vragen. Wandelen, fietsen, zwemmen – het kan zalig zijn als het komt vanuit ontspanning, niet vanuit dwang. Vraag jezelf af: beweeg ik omdat ik geniet, of omdat ik iets probeer te compenseren?
Probeer momenten te vinden waarop je je lichaam beweegt uit liefde in plaats van controle. Misschien is dat een wandeling in de bergen, dansen op het strand of juist simpelweg lekker lui liggen zonder schuldgevoel. Herstel betekent ook: leren luisteren naar je lichaam zonder er een opdracht van te maken.
De kracht van reflectie
Vakantie is een mooi moment om stil te staan bij je proces. Neem een notitieboekje mee en schrijf af en toe op:
- Waar ben ik dankbaar voor vandaag?
- Welke kleine overwinning heb ik geboekt?
- Wat heb ik geleerd over mezelf?
Door te reflecteren merk je dat je groeit, zelfs als het soms langzaam gaat. Elk inzicht is waardevol. Je hoeft niet perfect te zijn om vooruit te komen.
Je mag voelen wat je voelt
Op vakantie komen soms onverwachte emoties boven. Misschien voel je verdriet, frustratie, eenzaamheid of angst. Dat is oké. Je hoeft die gevoelens niet weg te duwen. Herstel betekent niet dat je je altijd goed voelt. Het betekent dat je leert om ruimte te maken voor alles wat er is – ook op vakantie.
Praat erover met iemand die je vertrouwt, of schrijf het van je af. Laat je eetstoornis geen weg zijn om gevoelens te dempen, maar wees dapper genoeg om ze te dragen. Je hoeft het niet alleen te doen.
Gun jezelf een nieuwe herinnering
Een eetstoornis ontneemt je veel: momenten van plezier, spontaniteit, verbinding. Laat vakantie een kans zijn om daar een stukje van terug te pakken. Het hoeft niet groots of meeslepend te zijn. Misschien is het een ochtend op het balkon met koffie en een boek. Een duik in de zee. Een avond lachen met een vriendin.
Dít zijn de herinneringen die blijven hangen. Niet het aantal calorieën of de stappen die je gezet hebt. Leven is zoveel meer dan controle. Leven is verbinding, zintuigen, gevoel.
Tot slot: je bent welkom, precies zoals je bent
Met je angsten, twijfels, kracht en hoop. Met je eetstoornis én met je verlangen naar vrijheid. Laat vakantie niet iets zijn wat je moet ‘overleven’, maar iets wat – hoe klein ook – een stapje richting herstel kan zijn.
Of je nu een weekendje weggaat of drie weken op reis bent: jij verdient rust, ruimte en liefde. Ook als het nog niet perfect lukt. Ook als je onderweg bent. Juist dan.